A co powiecie na galaktycznego Titanic'a?

Hmm… jak tak teraz myślę, to nie potrafię wyjaśnić co mnie skłoniło do przeczytania tej książki. Właściwie to miałam więcej obaw, niż nadziei. Bo co nowego można powiedzieć w temacie miłości dwójki nastolatków z dwóch diametralnie różnych światów? Ile już było takich historii? Obawiałam się nudy i utartych schematów. Nudy nie znalazłam. Co do schematów.. Kurczę, schematy były, ale jak gdyby… odrestaurowane? Chodzi mi o to, że chociaż historia sama w sobie była dość przewidywalna, to sposób, w jaki opowiedziały ją Amie Kaufman i Meagan Spooner sprawił, że to nie irytowało, a wręcz wciągało. Ale o tym za chwilę ;).

Przygodę z W ramionach gwiazd rozpoczynamy na Ikarze. Jest to największy, najnowocześniejszy statek kosmiczny, podróżujący między wymiarami. Na pokładzie przebywają zarówno przedstawiciele elity, jak i ich ochrona, czy też zwykli żołnierze. Jednym z pasażerów jest Taraver Merendsen - młody chłopak, który za swoje zasługi na froncie zyskał tytuł majora. Na balu zorganizowanym na pokładzie Ikara poznaje córkę właściciela statku, a tym samym najbogatszą nastolatkę w Galaktyce, Lilac LaRoux. Jednak Taraver nie jest świadomy z kim rozmawia. Między parą bohaterów nawiązuje się cieniutka więź, która jednak zostaje zerwana już następnego dnia przez Lilac. Niespodziewanie na pokładzie Ikara rozbrzmiewa alarm, ogłaszający ewakuację. Statek ulega awarii. W zamieszaniu wywołanym przez ludzi z wyższych sfer Lilac i Tarver trafiają do jednej kapsuły ratunkowej i oddzielają się od reszty pasażerów. Wkrótce lądują - a raczej rozbijają się - na nieznanej planecie, zupełnie sami, bez możliwości skontaktowania się z cywilizacją. I tak zaczyna się ich wspólna podróż w poszukiwaniu pomocy, pełna zagadek i zagrożeń, czekających na nich co krok.

A więc wiecie już mniej więcej o czym mowa ;). Przyznajcie, że historia trąci banałem, prawda? Kolejna zakazana miłość. Kolejny Romeo i kolejna Julia, tyle że nie w pięknej Weronie, a w centrum Kosmosu. Pora przygotować się na kolejne słodkie insta-love. Nic z tych rzeczy! Autorki nie pozwoliły sobie na powielanie romansu Szekspira. Doskonale poradziły sobie z manipulacją i zabawą schematami. Książkę czytało mi się lekko i przyjemnie, chociaż początek trochę się dłużył. Faktem jest, że na prawdziwą akcje musiałam chwile poczekać, ale było warto. Podróż Lilac i Tarvera okazała się fascynująca, czego się nie spodziewałam. Myślałam, że trafię na kolejne W pustyni i w puszczy, a tymczasem panie Kaufman i Spooner zaskoczyły mnie tajemniczymi zjawiskami, zmusiły do główkowania i szukania odpowiedzi razem głównymi bohaterami. Autorkom udało się mnie zaskoczyć zakończeniem, za co należą im się gratulacje.

Jeśli chodzi o wątek miłosny, to znów spotkało mnie coś, czego się nie spodziewałam. Byłam przygotowana na słodką historyjkę o pięknej miliarderce i przystojnym żołnierzu, którzy zakochują się w sobie od pierwszego wejrzenia. Oczekiwałam ckliwej historii, podobnej do wielu innych, którymi zasypany jest rynek powieści młodzieżowych. Taki obraz mi się podsuwał gdy patrzyłam na okładkę (która notabene kojarzy mi się z słynnym freskiem Michała Anioła ;)). I muszę przyznać, że to mnie zniechęcało. Ale, jak dobrze wiecie, nie ocenia się książki po okładce. I znów byłam w błędzie. Żadnej przesadzonej słodyczy, żadnego zakochania w ułamku sekundy. Okej, miedzy bohaterami zaiskrzyło od początku, ale nigdzie nie było mowy o wielkiej miłości. A gdy kapsuła rozbiła się na tajemniczej planecie wcale nie było różowo i romantycznie. Wręcz przeciwnie. Lilac i Tarver się nie znosili, nie tolerowali. Autorki krok po kroku, nitka po nitce przędły więź miedzy córką milionera i ubogim żołnierzem. Wszystko działo się stopniowo. Żadnych nagłych, niewytłumaczalnych wybuchów namiętności. I to było genialne, ta możliwość obserwowania narodzin uczucia tak pięknego, że aż się łezka w oku zakręciła.

Sami bohaterowie wbrew pozorom też nie byli tacy banalni. Wszystko co robili i czym byli wynikało z ich przeszłości i zdarzeń, które ich ukształtowały. Nie mogę zdradzić Wam zbyt wiele ;). Jednak nasza królewna, która w samym środku dzikiej dżungli martwi się poplamioną sukienką jest równocześnie piekielnie inteligentna i zdolna. Metamorfoza, jaką przechodzi u boku Tarvera jest fascynująca. Dziewczyna żyjąca do tej pory w złotej klatce poznaje prawdziwe życie. Lilac okazuje się piekielnie wytrwałą i wytrzymałą księżniczką. Z każdym rozdziałem moja sympatia dla panny LaRoux rosła. Tarver z kolei spodobał mi się od samego początku. Ujęła mnie jego odwaga i to, jak, mimo wcześniejszego policzka wymierzonego przez Lilac, dbał o nią. Podziwiałam jego zapobiegliwość i zdolność logicznego myślenia, chociaż czego innego spodziewałam się po bohaterze wojennym? W każdym bądź razie polubiłam tę dwójkę. Przywiązałam się do nich i kibicowałam im obojgu. Z chęcią sięgnę po kolejny tom cyklu, aby znów spotkać pannę Laroux i majora Merendsena.

To już chyba wszystko, co chciałam wam przekazać. W ramionach gwiazd było wielkim zaskoczeniem. Historia powinna przypaść do gustu fanom Titanica ;). Jeśli zastanawiacie się, czy warto sięgnąć po tę książkę, odpowiadam: WARTO!

A czy Wy czytaliście tę historię? Co myślicie o takim galaktycznym Titanicu? A może dopiero planujecie się z nim zmierzyć? Czekam na Was w komentarzach! ;)