Erotyk na granicy dobrego smaku | Skandal L.J. Shen

Czołem Koniki!

Trafiłam na prawie niezły erotyk. Serio. Skandal autorstwa L.J. Shen był prawie idealnym przedstawicielem gatunku, ale… no właśnie, zawsze musi być jakieś ale. Ale może zacznijmy od początku.

„Nazywają go Cichy nie bez powodu. Jest surowy, oziębły, wyrachowany i rzadko się odzywa. A kiedy to robi, w jego słowach słychać pogardę. A kiedy to robi, jego słowa nie są przeznaczone dla mnie. A kiedy to robi, mój żołądek fika koziołki, a mój świat wywraca się do góry nogami. Ma trzydzieści trzy lata. A ja osiemnaście. Jest samotnym ojcem i partnerem biznesowym mojego ojca. A ja jestem dla niego tylko dzieckiem i córką jego wroga. Jest emocjonalnie niedostępny. I… coś do niego czuję. Coś, czego nie powinnam. Trent Rexroth złamie mi serce. Nieszczęście wisi w powietrzu, jest wyryte w mojej duszy. A mimo to nie potrafię trzymać się od niego z daleka. Skandal jest ostatnią rzeczą, której potrzebuje moja rodzina. Ale właśnie ten skandal im zapewnimy. Och, to będzie piękny chaos.”*

Początek był miłym zaskoczeniem, bo nie zaczęło się od idiotycznego spotkania dwójki głównych bohaterów: szarej myszki i multimilionera (Znaczy dobra, Trent będzie pieruńsko bogatym typkiem, ale przynajmniej Edie nie będzie miękką kluchą). Książka zaczyna się od kradzieży torebki przez córkę bogatego i wpływowego mężczyzny. No i od razu człowiek zaczyna się zastanawiać po co ona to robi, skoro teoretycznie ma kasy jak lodu bo pochodzi z bogatej rodziny? Dalej poznajemy główną postać męską – samotnego ojca, którego pięcioletnia córeczka z niewiadomych powodów nie chce mówić. Kurcze, sami przyznajcie, że rzadko w erotykach dostajemy jakieś sensowne wątki poboczne. Zazwyczaj zaczyna się od seksu, płynnie przechodzi do większej ilości seksu, dalej dostajemy jeszcze trochę seksu i na seksie z fajerwerkami kończymy. W Skandalu na seks musimy naprawdę długo poczekać. Najpierw poznajemy bohaterów, ich sytuacje i problemy, z którymi się borykają, później obserwujemy ich walkę z tym niestosownym uczuciem, jakie się między nimi pojawia, a dopiero po ponad stu stronach dostajemy sceny łóżkowe. Mi osobiście taki stan rzeczy bardzo przypadł do gustu. W sumie… w sumie o wiele bardziej intrygowały mnie wątki poboczne od samego romansu XD nie wiem jak to świadczy o erotyku, ale nie uważam, żeby był to minus :’)

Tak więc wiecie już, że historia jest całkiem niczego sobie. Autorka nie męczy nas scenami seksu, które zabiłyby rozwój wydarzeń. Nie ma tu jakichś obrzydliwych wulgaryzmów, język, jakim posługuje się Shen jest wręcz poetycki… i to wypada troszkę cudacznie. Chwała niebiosom nie objawia się to w jakichś bobrach czy płonących maczugach, ale wiecie, dostajemy na przykład myśli Trenta, w których opisuje to, jak jego ciało reaguje na widok Edie i jest to takie typowo męskie, na zasadzie „tu mi twardnieje, tam mi się robi gorąco, tu znowu mam ciary, o matko i córko brałbym ją!”, a zdanie dalej, tuż po tym banalnym opisie wlatują metafory związane z morzem, falami, oceanem, etc. No pasuje to do siebie jak pięść do nosa, ale na dobrą sprawę da się to czytać na spokojnie, więc nie ma tragedii. Mam jednak wrażenie, że o wiele bardziej przypadłby mi do gustu styl L.J. Shen gdyby napisała zwykły romans, a nie erotyk. Chyba po prostu wolę iść w stronę fal, mórz i muszelek, niż w stronę penisów i cipek przeplatanych szumem wiatru i szmerem oceanu.

Jak opisy praktycznie mi nie przeszkadzały, tak dialogi w Skandalu były komiczne. Nikt mi nie wmówi, ze ludzie tak ze sobą rozmawiają. Że co zdanie używają pełnego imienia (a czasami nawet imienia i nazwiska!) rozmówcy albo osoby, o której rozmawiają. Że zupełnie z dupy lecą z tanimi frazesami, że mówią jak Mickiewicz po dropsach, że potrafią powiedzieć pod rząd kilkanaście zdań na zasadzie „Pragnę cię jak kania dżdżu. Pragnę cię jak Gargamel Smerfów. Pragnę cię jak matematyk rozwiązania równania. Pragnę cię jak…” i to takich wymyślonych na poczekaniu. Tak więc ostrzegam was lojalnie: dialogi wypadają tu sztucznie, można spokojnie smyrać po nich wzrokiem i nic ważnego raczej was nie ominie.

Moim największym problemem związanym ze Skandalem jest różnica wieku pomiędzy Trentem a Edie. Jak już wiecie z opisu, on ma trzydzieści trzy lata, a ona ledwo co skończyła osiemnastkę. Biorąc się za ten erotyk doskonale wiedziałam, że pomiędzy głównymi bohaterami będzie spora różnica wieku, ale liczyłam na to, że autorka rozegra to jakoś inaczej. A tutaj czułam swąd pedofilii (czy czegoś bardzo zbliżonego, bo nie wiem czy stosunek z trzydziestolatka z osiemnastolatką to JESZCZE pedofilia…). O ile po tym jak (cóż za zaskoczenie!) on i ona doszli do tego, że się kochają, sceny z ich udziałem jakoś przestały mnie razić w oczy, bo do głosu doszły pozytywne emocje, o tyle początek relacji łączącej Edie i Trenta był momentami odrażający. On podkreślał ciągle, ze to chore, że leci na nastolatkę, której ciało nie jest na to gotowe. Ona pozwalała mur obić ze swoim ciałem rzeczy, na które (wnioskując po jej myślach) średnio była gotowa. Ja rozumiem, miało być kontrowersyjnie no i cel został osiągnięty. Mimo wszystko wydaje mi się, że gdyby Trent był młodszy o Kika lat albo Edie o te same kilka lat starsza, to książka wcale nie stałaby się „nudniejsza”, a wręcz mogłaby na tym zyskać.

A więc reasumując: Skandal to niezły erotyk, z którym można spokojnie się odmóżdżyć i odstresować. Nie będzie wymagał od was wielkiego skupienia, ale wątek milczącej córeczki Trenta oraz drugi, dotyczący rodzinnych tajemnic Edie powinny zaciekawić was na tyle, abyście nie czytali „tak o, żeby czytać”, ale też próbowali wyprzedzić o krok autorkę i historię, którą wam opowiada. Jasne, nie jest to literatura wysokich lotów, ale spełnia swoją rolę nieźle. Musicie jednak mieć na uwadze, że to historia nastolatki i dorosłego mężczyzny, co może wielu osobom nie przypaść do gustu. Granica pomiędzy ciekawym erotykiem, a obleśnym bublem jest cienka, a Skandal balansuje na niej. Finalnie jednak nie spada na ciemna stronę mocy, przynajmniej w moim odczuciu. Spędziłam z tą książką kilka lekkich godzin i w sumie… nie żałuję ;)

Jak myślicie, Skandal to wasza bajka, czy niekoniecznie? Macie w planach tę książkę? A jeśli jesteście już po lekturze: jak wam przypadł do gustu ten… no umówmy się, skandaliczny jak na nasze czasy i normy kulturowe romans?

Buziaki!

Ula ;*

Oryginalny tytuł: SCANDALOUS. Sinners of Saint

Cykl: Święci grzesznicy

Tłumaczenie: Sylwia Chojnacka

Ilość stron: 335

Data premiery: 3.10.2018

*źródło opisu: http://lubimyczytac.pl/ksiazka/4844823/skandal