Nic tylko brać ją na wczasy! | Trust again, Mona Kasten

Czołem Słońca!

Pierwszy tom tej trylogii, czyli Begin again (którego recenzję znajdziecie tutaj) wywarł na mnie więcej niż pozytywne wrażenie, a więc nie mogłam odmówić sobie sięgnięcia po drugą część serii autorstwa Mony Kasten – Trust again. Czy ta też przypadła mi do gustu? Przekonacie się czytając dalej ;)

Wydarzenia z przeszłości sprawiły, że Dawn straciła wiarę w miłość. Jest przekonana, że to uczucie jest zarezerwowane dla wszystkich z wyjątkiem jej samej, przez co skrupulatnie i z uporem odrzuca Spencera – chłopaka, który wbrew wszystkiemu sprawia, że jej serce bije szybciej. Ten jednak nie daje za wygraną. Z pomocą swojego ogromnego uroku osobistego z dnia na dzień kruszy mury, którymi otoczyła się Dawn. Co się stanie, gdy ta barykada runie i na jaw wyjdzie cała prawda o przeszłości młodej pisarki? Czy tylko ona ukrywa coś przed swoimi przyjaciółmi? Jak potoczą się losy tej dwójki? Ja wam tego nie powiem, co to, to nie!

Przede wszystkim przyznam się wam, że pierwszy raz czytałam książkę, której bohaterowie pojawili się w poprzednim tomie jako postaci drugoplanowe, a w czytanej części są głównymi bohaterami. Troszkę się tego obawiałam, bo wiecie, zżyłam się z Alli i Kadenem, nie z Dawn i Spencerem, nie wiedziałam więc jak będę się czuła z tym, że niby zgadza się czas i miejsce akcji, ale jednak czytam o czymś zupełnie innym. Na szczęście moje obawy nie miały pokrycia w naturze – ekspresowo polubiłam pierwszoplanową parę i z ogromnym zainteresowaniem śledziła ich losy.

Podobnie jak w przypadku Begin again musicie wiedzieć, że tę książkę się pochłania w mgnieniu oka. Mnie w prawdzie sparaliżowała koszmarna migrena (serio, łóżko latało jak Sokół Millenium!), to kiedy tylko głowa pozwoliła mi na czytanie siadałam, wchodziła w tę historię… i wychodziłam z niej będąc w połowie książki. Kiedy to się stało? Pojęcia nie mam. Mona Kasten potrafi zaciekawić czytelnika, a dzięki swojemu bardzo lekkiemu stylowi pisania sprawia, że lektura nie męczy, a tylko sprawia przyjemność.

Wydaje mi się, że w tej części o wiele  lepiej trafił do mnie humor wplatany do powieści przez autorkę. Jest on bardzo naturalny, nie przerysowany i jakiś taki… w moim guście. Dialogi pomiędzy postaciami często gęsto skręcają na sprośne ścieżki (ale broń Boże nie są niesmaczne!), a czytelnik ma wrażenie, że takie rozmowy spokojnie mogłyby się toczyć w niejednym pokoju w akademiku. Mona Kasten nie postarza swoich postaci ani ich nie odmładza. Skoro bohaterowie mają plus/minus 20 lat, to na tyle wyglądają i się zachowują… no, może z jednym wyjątkiem.

Ów wyjątkiem jest Dawn, co za razem stanowi największy zgrzyt, jakiego doświadczyłam przy czytaniu Trust again. Główna bohaterka jest moją rówieśniczką i skrywa pewną tajemnicę. Tajemnicę tak przerysowaną, że łeb odpada. Nie zdradzę wam żadnych szczegółów, o to możecie być spokojni. Ale musze jakoś „na około” wam o tym powiedzieć. Sekret Dawn miałby sens gdybyśmy mieli do czynienia z dwudziestopięcioletnią dziewczyną, okej. Ale po gruntownym wywiadzie pośród moich znajomych (obu płci) wyszło, że żaden z nich nie uwierzył w to, że dwudziestoletnia dziewczyna mogła zrobić coś takiego i to świadomie. Ja też absolutnie tego nie kupuję. Jak dla mnie autorka przegięła i to mocno, niestety tak jak już mówiłam – nie mogę zdradzić wam zbyt wiele.

Historia Dawn jest zarówno największym minusem, jak i plusem te powieści. O ile jej przeszłość mi nie pasowała, to to, co działo się na bieżąco w życiu dziewczyny było więcej niż ciekawe. Dawn zarabiała na publikacji w sieci opowiadań erotycznych. Ukrywała ten fakt przed swoimi przyjaciółmi, bo bała się, że zostanie wyśmiana (spokojnie, jest to informacja, którą poznajemy w pierwszym rozdziale ;)). Przez całą książkę mogłam obserwować jak wygląda pisanie opowiadań od strony autora, jakie emocje temu towarzyszą, jak przeżywa on recenzje czytelników – zwłaszcza te negatywne, itd. nie wiem jak innym, ale mi bardzo podobał się ten wątek. Zastanawia mnie ile w postaci Dawn było Mony Kasten (i czy w ogóle było w niej choć trochę z autorki :D). Jedno czego jestem pewna to to, że od teraz będę jeszcze bardziej uważała na słowa, jakich używam w negatywnych recenzjach książek. Spokojnie, nadal będę szczera w stu procentach, jednak postaram się dokładniej uzasadniać moje zdanie i sprawiać, że moja krytyka być może pomoże nie tylko wam, potencjalnym czytelnikom przy wyborze książki w księgarni, ale też danemu autorowi podczas pisania kolejnych książek ;).

Jeśli chodzi o bohaterów, to ponownie  - nie da się ich nie kochać. Ja moje serducho w stu procentach oddaję Spencerowi i Sawyer, czyli współlokatorce Dawn. Mona Kasten wykreowała różnorodne postaci, a dla każdej z nich strwożyła osobną historię, którą czytelnik poznaje wraz z upływem stron, za co warto pochwalić autorkę, bo dzięki temu nie sposób nudzić się podczas lektury.

Wiecie co jest fajne? To, że chociaż jest to romans, w którym pojawiają się sceny erotyczne, to nie przytłaczają nas one. Jest ich kilka, są dość dokładnie opisane, ale nie ma tu żadnego bzdetnego rozpadania się na kawałki, astronomicznych rozmiarów penisów i innych takich. Wiele intymnych zajść zostaje wręcz przemilczane, ograniczone jedynie do wzmianki, że coś tam się działo. Nikt nie katuje nas perwersyjnymi opisami, jakimiś orgiami czy kopulacją na poziomie króliczym. Seks jest, owszem, ale jest wyważony, nie dominuje i nie męczy – to niezaprzeczalny plus tej książki ;).

Szczerze mówiąc to już chyba wszystko, co chciałam wam przekazać. Jeśli miałabym polecić komuś Trust again (a mogę to zrobić z czystym sumieniem ;)) to wydaje mi się, że byłaby to historia idealna dla tych z was, które szukają czegoś lekkiego (ale nie przesadnie) i romantycznego. Jest to opowieść podobna do komedii romantycznej, z tym że zamiast na ekranie losy bohaterów śledzimy na papierze. Gwarantuję wam, że Mona Kasten zapewni wam kilka godzin relaksu i oderwania od rzeczywistości, może więc warto byłoby zabrać Trust again ze sobą na plażę albo w jakąś wakacyjną podróż? Ja bym tak zrobiła ;)

No cóż, mi pozostaje czekać na trzeci, czyli ostatni tom serii, a wam? Jesteście zainteresowani historią Dawn i Spencera? Skusicie się na nią? Czekam na Was w komentarzach! 

Buziaki!

Ula ;*

Za książkę dziękuję wydawnictwu Jaguar ;)

tytuł oryginału: Trust again

tłumaczenie: Ewa Spirydowicz

liczba stron: 344

data wydania: 6 czerwca 2018

wydawnictwo: Jaguar