Tego nie usłyszysz od książkoholika...

Czołem Książkoholicy!

Nie, to przywitanie nie jest przypadkowe. Albowiem dziś nie mam dla was recenzji, za to mam coś lżejszego – post z przymrużeniem oka. I was też proszę o to, abyście czytali go z na wpół przymkniętym oczkiem, dobrze? Umowa stoi? ;)

Zastanawialiście się kiedyś jakie zdania nie padną z ust książkoholika? Bo ja owszem, i  właśnie o tym dziś będzie. Pozwólcie, że przedstawię wam spis jedenastu wypowiedzi, którymi prawdziwy bibliofil prędzej by się udławił, aniżeli wypuścił je z swojego gardła, przez usta, aż do uszu osób trzecich :).

„NIE MAM JUŻ MIEJSCA NA WIĘCEJ KSIĄŻEK”

Żartujesz sobie? Najpierw pakujesz wszelkie pierdółki do pudeł. Później uznajesz się, że kwiatki na parapecie to takie małe drzewka, z drzew robi się papier, książki są z papieru, więc zasadniczo można wywalić te zielone cudaki w doniczkach i zastąpić je ślicznym stosem książek. 

Następnie dochodzisz do wniosku, że rybki, żółwie, papugi i inne tarantule świetnie by się miały w pokoju rodziców, brata, ewentualnie w kuchni, i tym sposobem zwalniasz kawałek powierzchni, która idealnie nada się na twoje kolejne papierowe dzieci. 

Kolejnym etapem jest wywalenie łóżka i wstawienie w jego miejsce kolejnego regału – w końcu ludzkość tyle czasu spała w jaskiniach na gołym kamieniu, i jakoś przetrwaliśmy, więc co ci zaszkodzi, jeśli przerzucisz się na spanie w śpiworze na podłodze? Z resztą podobno spanie na twardym jest zdrowe (gdzieś o tym czytałeś). 

Ostatnim, desperackim krokiem jest kitranie tych najstarszych, najbrzydszych, tudzież najgorszych książek do pudeł. W prawdzie serce się kraja, ale hej! Przecież nadal je masz, tak? 

Teraz tylko trzeba wykombinować sposób na to, żeby balkon w bloku przebudować na przedłużenie pokoju i wstawić tam regał. Jaki to jest problem? ;)

„JESZCZE JEDEN ROZDZIAŁ I IDĘ SPAĆ”

(powiedziane i dotrzymane!)

Tik… tak…. Tik… Tak… Przecierasz oczy i zerkasz na zegar. W ciemności widzisz, jak krótsza wskazówka niebezpiecznie zbliża się do smukłej jedyneczki na zegarowej tarczy. Cholera, czas najwyższy odłożyć tę książkę, bo jutro nie wstaniesz! No ale… chyba nic się nie stanie, jeśli dokończysz rozdział, prawda? Pięć minut cię nie zbawi, czytasz. I czytasz… i czytasz… i ziewasz… i czytasz… tik… tak… tik… zerkasz na zegar i oczom nie wierzysz. 3:30. Szlag by to… no nic, dokończysz ten rozdział i tym razem NAPRAWDĘ na tym koniec. Jasne ;)

„KUPUJĘ ZA DUŻO KSIĄŻEK”

Patrzysz na wyciąg z konta i oczom nie wierzysz. Przekroczyłeś debet! Czyżby bułki podrożały? A może to masło? No bo przecież na pewno winowajcą nie są książki. Nie ma bata. Co to, to nie. I nic to, że nie minęła nawet połowa miesiąca, a ty odebrałaś już piątą przesyłkę z księgarni… ;)

„NIE MAM OCHOTY NA WEJŚCIE DO KSIĘGARNI”

Włóczysz się po tej pieprzonej galerii od czterech godzin, a swetra, w którym nie wyglądałbyś jak nieporadny kłębek wełny jak nie było, tak nie ma. Masz już dość. Jedyne o czym marzysz, to czym prędzej wsiąść w autobus i wrócić do domu, zdjąć obgryzające cię buty, zaparzyć sobie ogromny kubek herbaty, wpakować się do łóżka i zabrać za książkę. Kierujesz się do wyjścia sprawdzając rozkład. Masz akurat tyle czasu, aby dojść na przystanek… i wtedy przechodzisz obok księgarni. A ona kusi. Oj kusi. (nie masz na to czasu!) Z wystawy patrzą na ciebie intrygujące nowości. (jesteś padnięty!) Gdzieś tam w głębi czają się nieco starsze perełki… och, chrzanić to! „Pojadę następnym…” -  myślisz, przekraczając próg księgarni.

„PRZECZYTAŁEM JUŻ WSZYSTKO, CO CHCIAŁEM PRZECZYTAĆ”

Legenda głosi, że któryś książkoholik kiedyś w pełni zaspokoił swój książkowy głód. „Cóż, mnie to na pewno nie dotyczy.” – właśnie ta myśl przebiega ci przez głowę, kiedy dopisujesz do swojej listy Must read dwusetną książkę… ;)

„OKŁADKA JEST MI ZUPEŁNIE OBOJĘTNA”

Niby mam uczyła, że ważne jest to, co jest w środku. Niby wiesz, że nie powinieneś się dać przekupić tłoczeniom i brokatowym napisom. No i pamiętasz, że ilustracje wcale nie są ważne, liczy się treść. A poza tym jesteś już zdecydowanie za stary na tę książkę… Oh, kogo ty oszukujesz? Przecież i tak kupisz sobie tę książkę chociażby po to, żeby móc postawić ją na swojej półce i nacieszyć oko. I niechaj ten, kto nigdy tak nie zrobił pierwszy rzuci kamieniem!

„MAM JEDNĄ, ULUBIONĄ KSIĄŻKĘ”

A teraz wyobraź sobie, że za moment wszystkie książki na ziemi znikną. Rozpłyną się w powietrzu, niczym cichacz puszczony na wietrze i już nie powrócą. Zostaną po nich tylko wspomnienia. Możesz jednak ocalić jedną książkę. Jedną, i tylko jedną z wszystkich, które tak bardzo kochasz. Potrafiłbyś wybrać? Oddzieliłbyś jeden tom z całej serii? A może wyłonił jakąś świetną jednotomówkę, spośród dziesiątek świetnych historii? Podołałbyś takiej odpowiedzialności? „Ni cholery. Nie. Nie zmuszajcie mnie do tego!” – mamroczesz siedząc w kącie i kołysząc się w przód i w tył.

„NIGDY NIE MIAŁEM KACA KSIĄŻKOWEGO”

Jasne. I wcale nie znasz tego uczucia pustki i beznadziei, kiedy bezduszny autor morduje twojego ulubionego bohatera w ostatnim zdaniu powieści i pozostawia cię z niczym? Albo tego tępego bólu w klatce piersiowej, który czujesz, kiedy na ostatnich stronach powieści pan X i pani Y wbrew wszystkiemu nie dostają happy endu, na który, do diaska, zasługiwali? I nigdy nie zdarzyło ci się wysmarkać paczki chusteczek i zalać książki słonymi łzami? Uważaj, bo uwierzę.

„MAM ZA DUŻO KSIĄŻEK”

Patrzysz przez okno na odjeżdżający samochód kuriera, który wymija kierującego się do twoich drzwi listonosza. Czym prędzej lecisz do domu odstawić karton z książkami. Cholera, ciężkie to! Niby tylko 10 kilo, a jednak rączki cię bolą. Zbiegasz do frontowych drzwi akurat w momencie, w którym listonosz dzwoni dzwonkiem.

- Dzień dobry pani Gosiu, ja z paczką. A pani to czyta to wszystko? Toć jest dopiero dziesiąty, a ja już czwartą przesyłkę pani niosę!

Przewracasz oczami. Oni nigdy nie zrozumieją. Odbierasz paczkę, bierzesz ją w objęcia i popychasz tyłkiem drzwi, no bo przecież ręce masz zajęte. Odnosisz pudło do pokoju i czujesz wibrowanie w kieszeni. Zerkasz na ekran telefonu: „Możesz już odebrać swoją paczkę w paczkomacie…” Doskonale! Jeszcze tylko dwie przesyłki, i będziesz miała wszystko czego potrzebujesz… w tym miesiącu :)

„NIE, NIE CHCĘ MIEĆ WŁASNEJ BIBLIOTECZKI”

Takie bajki to opowiadaj komuś innemu. Na pewno już zmierzyłeś wymiary ścian, sprawdziłeś ile cię wyjdzie kupno tego pięknego regału z IKEA, a do tego jakiegoś wygodnego fotela… i może jeszcze jednego regału, takiego nietypowego? Albo wiszących półek? A może by tak zbudować cały dom z książek? Oj, chyba się za bardzo rozpędziłeś! Chociaż jakby tak… No bo  w sumie czemu nie?

„NIE ZMIESZCZĘ TU KSIĄŻKI”

Błąd. Choćbyś miał wypakować z torby/plecaka połowę rzeczy i opchnąć je po kieszeniach, albo wpakować do torebki dziewczyny/plecaka chłopaka, książka na pewno jakoś się wciśnie do TWOJEJ torby. Zawsze przecież istnieje ryzyko, że porwą cię kosmici, i co ty biedny poczniesz w tym UFO bez czegoś do czytania? A jeśli nagle meteoryt grzmotnie w twój dom i zniszczy wszystkie książki? Oj nie, musisz mieć przy sobie choć jedną, tak na wszelki wypadek. No… może nie jedną. Może cztery?

To już wszystko na dziś. I jak, zgadzacie się ze mną? A może macie inne pomysły? Na ile w skali od 0 do 11 jesteście książko holikami? Czekam na was w komentarzach!

Całuję i proszę was, dbajcie o drzewa, bo jeśli się skończą, to skąd weźmiemy tlen, by móc oddychać? Bez oddychania nie da się czytać!

Q.