Książka, którą rodzice będą czytać dzieciom, śmiejąc się do łez | Małe Licho i lato z diabłem Marta Kisiel, recenzja

Kocham tę serię całą sobą. Małe Licho i Wakacje z diabłem to trzeci tom cyklu dla dzieci (i nie tylko) autorstwa Marty Kisiel, który miałam ogromną przyjemność przeczytać. Już na wstępie ostrzegam: ta recenzja to czysta formalność. Prawda jest taka, że Małe Licho to cykl, który z ręką na sercu mogę polecić (chyba) każdemu. Ale żeby nie było...

Tym razem towarzyszymy Bożkowi w czasie wakacji, zaraz po ukończeniu trzeciej klasy. Pół chłopiec, pół glut, pół widmo ma spędzić najbliższe tygodnie po środku lasu, u cioci Ody razem z aniołem stróżem Lichem i czortem Bazylem. Bożek jest zachwycony. Oczyma wyobraźni już widzi te wszystkie noce pod namiotem i niezwykłe przygody, które czekają na całą trójkę w Lichotce. I kiedy wakacje chłopca zaczynają się cudownie rozkręcać... ogromne drzewa walą się na ziemię, a trzyosobowy dream team Bożka musi zostać powiększony o jednego, nowego członka, który, według chłopca, zrujnuje mu całe wakacje. Ale czy na pewno?

Co ja wam tu będę owijać w bawełnę? Pisałam już to w recenzji Małego Licha i tajemnicy Niebożątka, pisałam w opinii o Małym Lichu i aniele z kamienia, nie wiem więc, czy muszę pisać to raz jeszcze... ale napiszę ;). Ta książka to idealny rozweselacz i umilacz czasu zarówno dla najmłodszych, jak i całkiem już dorosłych czytelników. Marta Kisiel z jednej strony daje nam bardzo młodego bohatera z problemami, które doskonale zrozumie każdy kilku- czy kilkunastolatek. Bożek to postać, ż którą dzieciaki łatwo się zidentyfikują i będą miały frajdę z czytania o jej przygodach, a z drugiej strony Ałtorka co kawałek bardzo naturalnie puszcza oko do starszych czytelników i wplata w tę historię humor zupełnie nie dziecięcy. Do tej pory nie mogę się nadziwić, że ta seria równie mocno bawi mojego kuzyna będącego w wieku szkolnym i mojego tatę, który szkołę podstawową skończył kilkadziesiąt lat temu.

 

Wiecie co jeszcze zawsze mi się w tych książkach podoba? Że one nie są głupie. Każdorazowo za tymi z pozoru lekkimi i zabawnymi historiami pełnymi niezwykłych przygód kryje się jakiś morał, jakaś nauka. W Przypadku Małego Licha i lata z diabłem nie jest inaczej. Jest tu lekcja główna, taka... najważniejsza, ale są też i takie mniejsze, poboczne. Nic nie jest nam narzucane, ale jeśli tylko chcemy, to wyciągniemy z tej lektury coś więcej, niż kilka mile spędzonych godzin. Myślę, że w przypadku książek dla dzieci jest to ogromny atut.

 

Nie będę rozpisywać się o barwnych postaciach czy wciągającej historii. Myślę, że Marta Kisiel już nas do tego przyzwyczaiła, a jeśli jeszcze nie wiecie o co chodzi - odsyłam Was do moich recenzji innych książek Ałtorki.

 

Chciałabym jeszcze dodać parę słów o wydaniu. Jest CZADERSKIE (jak zawsze)! Twarda oprawa, ogromna czcionka i ilustracje, które można sobie nawet pokolorować, jak ktoś czuje potrzebę - to jest to co tygryski (I dzieci. I Ule.) lubią najbardziej.

 

Słowem: jeśli znacie już tę serię, to chyba nie muszę namawiać Was do sięgnięcia po jej trzecią odsłonę. A jeżeli Antonii Bożydar Jakiełek i jego uczulone na anielskie pierze Małe Licho są wam jeszcze obcy... cóż, mam nadzieję, że teraz już wiecie, co tracicie i co musicie nadrobić w kwestii czytelniczych zaległości ;)

Tytuł: Małe Licho i wakacje z diabłem

Wydawnictwo: Wilga

Ilustracje: Paulina Wyrt

Liczba stron: 254