Dziś będzie kolorowo! Magiczne zwierzęta i jak je znaleźć, kolorowanka ;)

Cześć Kolorki!

Jak się pewnie domyślacie po przeczytaniu tytułu, witam się z wami w ten sposób nie przypadkowo. Dzisiejszy post nie będzie typową recenzją. Nie znajdziecie tu opinii o postaciach, zarysu fabuły ani cytatów... bo książka, którą zaraz wam zaprezentuję, takowych nie ma ;). Zapraszam na recenzję opinię o kolorowance pt. Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć: Magiczne miejsca i postacie, kolorowanka.

Starzeję się. Jeszcze kilka lat temu cieszyłabym się jak głupia z takiego cacka i ścierała kredki do samiutkiego końca. Tymczasem teraz więcej mi ta kolorowanka nerwów napsuła, niż sprawiła przyjemności xD Ale to nie tak, że z nią jest coś nie w porządku. Po prostu... starość nie radość Moi Drodzy :') Ale po kolei, zacznijmy od początku.

...Od początku, w którym to muszę się wam przyznać, że nie znam się na kolorowankach, więc nie gryźcie, jeśli coś pokićkam w opisie tejże książeczki. Wyrosłam z nich i koloruję tylko sporadycznie, kiedy  zajmuję się jakimiś małolatami ;). Do hitu ostatnich lat, czyli kolorowanek dla starszych, nijak mnie ciągnie. Strata czasu, wolę zrelaksować się w jakiś mniej drażniący sposób :P.

Kolorowanka jest śliczna. Zawiera od groma ilustracji zarówno z postaciami z filmu (na który muszę się w końcu wybrać!), jak i sceny z filmu, jakieś atrybuty charakterystyczne dla bohaterów ekranizacji i oczywiście magiczne zwierzęta! Wydaje mi się, że jest ona skierowana raczej do nieco większych dzieci, z racji tego, że niektóre grafiki są pieruńsko szczegółowe, i najmłodsi mogliby mieć z nimi spory problem. Z resztą spójrzcie sami na jeden z obrazków, który mnie osobiście osłabił:

Korciło mnie, żeby się za niego wziąć, ale moje kredki są zbyt grube, nawet po zastruganiu w szpic xD

Ja póki co ukończyłam dwa obrazki, i jestem na dobrej drodze do pokolorowania trzeciego, bardziej skomplikowanego ;) Przyznam wam się, że nie kolorowałam sama, bo pomaga mi mój luby. Com się przy tym ośmiała, to moje :D Tak prezentują się nasze bazgroły:

Jeśli chodzi o kwestie techniczne, to kolorowanka jest tak mi się wydaje bardzo solidna. Papier jest dobrej jakości, można dociskać kredki, i nic się nie wgniata, nie przebija. To bardzo dobrze, bo mój luby miał na przykład zapęd, aby cieniować szafki na jednym z obrazków. No więc spróbował, dociskał te kredkę i ledwo smyrał po kartce na przemian, po czym z zawodem stwierdził, że "ta kredka ma w sobie tylko dwa odcienie brązowego", i cieniowanie jest niewykonalne :'). Na szczęście inne elementy miały już tak jakby... gotowe cieniowanie, więc po fiasku z cieniowaniem szafki mój artysta brał się jedynie za te "pocieniowane" elementy :). 

Obrazków jes na prawdę ogrom. W dodatku niektóre są chyba troszkę "niedokończone" i można sobie "połączyć kropki" ;D Zawsze to lubiłam. Chociaż w tym przypadku troszkę nie jestem pewna, czy te kropki powinno się łączyć, czy może maja one sugerować, że dany fragment jest zaczarowany, niewidzialny, czy cuś :') Ale ja tam sobie je połącze, bo kto mi zabroni? xD

Tsaa... Obrazek w toku, kiedyś go skończę :')

Podsumowując kolorowanka jest świetna, na prawdę... z tym że nie dla mnie. Na pewno spodoba się wszystkim fanom światu z książek J.K. Rowling, no i oczywiście kolorowankowym maniakom :D Ja tymczasem pasuję. Ale kiedyś na pewno pokoloruje pozostałe obrazki :).

A co wy myślicie o takich kolorowankach? Skusicie się, czy raczej to nie wasze klimaty? Piszcie koniecznie! Chętnie dowiem się, czy tylko ja jestem takim kolorowankowym odmieńcem :')

Buziaki ;*

Q.

Za kolorowankę dziękuję wydawnictwu Harper Collins ;)