Piękna i Bestia jakich nie znacie

Dwór cierni i róż

Sarah J. Maas

Sięgnęłam po Dwór cierni i róż, aby zaleczyć książkowego kaca po Pojedynku (M. Rutkoski). No i się zawiodłam. Zawiodłam się, bo zamiast lekarstwa w postaci prostej, przewidywalnej historyjki dobrej na uspokojenie rytmu serca otrzymałam kolejnego kaca. I to potężnego. Czytać zaczęłam w poniedziałkowy wieczór, tak dla zabicia czasu. Gdy z zapartym tchem dotarłam do ostatniej strony i spojrzałam na zegarek była 03:49, środa. Dwór cierni i róż skradł mi półtorej doby, a ja nawet się nie zorientowałam! Jak mu się to udało? Zaraz Wam wyjaśnię, ale nie tak szybko. Zacznijmy od fabuły ;).

Po utracie całego majątku Feyre wraz z dwiema siostrami i ojcem jest zmuszona zamieszkać w ubogiej chatce wśród wieśniaków. Głowna bohaterka jest związana przysięgą, złożoną umierającej matce. Feyre obiecała, że zaopiekuj się swoją rodziną. Gdy zimą ich zapasy żywności kończą się dziewczyna wyrusza na polowanie, jednak zdesperowana zapuszcza się w las głębiej niż dotychczas. Feyre dociera w okolice niewidzialnego muru oddzielającego świat ludzi od krainy zamieszkałej przez magiczne istoty, Fae. Natrafia tam na potężnego wilka, którego zabija strzałem z łuku. Jednak już niedługo przekonuje się, że nie był to zwykły ssak. W noc po zabiciu wilka do chatki przybywa rozwścieczona bestia i zażąda zadośćuczynienia za zabicie jednej z magicznych istot. Ceną za śmierć wilka ma być życie  Frey. Potwór daje jednak dziewczynie wybór: może zostać zamordowana, lub pójść wraz z nim za mór dzielący świat ludzi od Prythianu i zamieszkać wraz z nim na zawsze. Feyre wybiera życie wśród magicznych istot. Gdy wraz z bestią dociera do jego dworu, ten zmienia swoją postać i ukazuje się dziewczynie jako Tamlin, jeden z Fae Wysokiego Rodu. Freya, przerażona konsekwencjami swojego czynu rozpoczyna swoje życie w świecie, który jak się dowiadujemy cierpi z powodu tajemniczej zarazy; świecie pełnym magii i piękna, ale też spisków i czyhających na nią niebezpieczeństw. Jakich? Przekonajcie się sami, nie chcę psuć wam zabawy ;).

Jak wspomniałam we wstępie nie tego się spodziewałam. Gdy przeczytałam wzmiankę o połączeniu Pięknej i Bestii z legendami o czarodziejskich istotach uznałam, że mam przed sobą kolejną interpretację baśni. Rozumiecie: były już kopciuszki, śpiące królewny, przyszedł czas na historię Belli - gadające świeczniki i filiżanki, magiczna róża pod kloszem, zła bestia i dziewczyna kochająca książki. I właściwie z początku na to się zapowiadało. Upss! Zmyłka. Żadnych gadających filiżanek się nie doczekałam. I chwała niebiosom! Historia Feyre i Tamlina była obłędna między innymi dzięki trzymającej w napięciu akcji, pełnej niespodziewanych zwrotów. Owszem, trafiły się wątki i tajemnice, których rozwiązań się domyślałam, jednak było ich tak niewiele, że nie warto się przy nich zatrzymywać. Opowieść stworzona przez panią Mass intryguje, wciąga i nie pozwala na odłożenie książki. Czarodziejskie Fae są jak haust świeżego powietrza po tych wszystkich historiach o wampirach, elfach i wilkołakach. Lekkość, z jaką pochłania się kolejne rozdziały zadziwia. Przez 524 strony ani przez moment nie poczułam znudzenia. Autorka doskonale przeplatała ze sobą wątki, pozwalała mi zatęsknić za ulubionymi postaciami, aby w odpowiednim momencie zaspokoić moją ciekawość ich dalszych losów. Nie czułam niedosytu. Nie czułam przesytu. Wszystko było idealnie wyważone, za co pani Mass należą się gromkie brawa.

Kolejnym niezaprzeczalnym atutem, jest świat stworzony przez autorkę Dworu cierni i róż. Och, nawet nie wiem jak Wam to opisać! Atmosfera książki jest bajeczna. Mass pobudza wyobraźnię czytelnika niesamowitymi opisami, z których wylewa się strumieniami magia Prythianu. Wystarczy chwila nieuwagi i człowiek zapomina o gotującej się wodzie w czajniku,czy dzwoniącym telefonie w sąsiednim pokoju. Jednym słowem świat dookoła znika, a czytelnik zostaje wciągnięty do krainy pełnej pięknych Fae oraz przerażających potworów z piekła rodem. To, jak autorka opisuje otoczenie widziane oczami Feyre jest tak malownicze i empiryczne, że obrazy same ukazują się przed oczami czytającego. Wszystkie te barwy i dźwięki… coś pięknego!

Jeśli chodzi o bohaterów powieści to zapewniam, że i tutaj pani Mass spisała się na medal. Postacie są stworzone w taki sposób, że (z jednym mrocznym wyjątkiem) nie da się ich nie lubić. Feyre podziwiałam za upór i odwagę, oraz to, jak poświęcała się dla swoich bliskich. Polubiłam jej niepokornego ducha i brak umiejętności trzymania języka za zębami. Jeśli chodzi o książkową Bestię, czyi Tamlina, to od początku wzbudził moją sympatię, taką malutką. Jakiś był taki nieporaaadny w staraniach zdobycia serca Feyre, a te jego wybuchy gdy mu odmawiała… Urocza Bestyjka ;). Ale nasz piękny Fae z czasem się rozkręcił, a wtedy kibicowałam mu już całą sobą. Zdobył mnie swoją odwagą i tymi zielonymi oczami. Jednak bezapelacyjnie moimi ulubionymi bohaterami zostali (o dziwo) nie ci głowni, lecz ci drugoplanowi! A mowa tu o  Lucienie i Ryshandzie. Obaj byli tak fenomenalnie sarkastyczni, tak przekorni i odważni, że z utęsknieniem, czekałam na ich ponowne pojawienie się, a gdy już się doczekałam, to czy tego chciałam, czy nie uśmiech wypływał na moje usta i nie znikał, póki wątek moich ulubieńców nie schodził na dalszy plan. Właściwie nawet dla czarnego charakteru znalazłam szczyptę zrozumienia, chociaż nie na tyle dużą, aby nie życzyć mu śmierci. Zdziwieni? Naprawdę, to możliwe! Jednak nie mogę zdradzić wam nic więcej, sprawdźcie sami. Warto ;). 

Co jeszcze? Chyba warto wspomnieć, że pani Mass wzbogaciła historię o delikatną nutę erotyzmu. Nie nie Moi Drodzy, nie obawiajcie się! Nie grozi wam nic odpychającego i wulgarnego. Każda ze scen jest napisana tak, abyście poczuli żar i chemię pomiędzy bohaterami, ale wszystko jest odpowiednio wykalkulowane. Perfekcyjnie. Seks ubrany w słowa przez autorkę jest wyrazem miłości bohaterów, a nie dziką rządzą, czy czymś w tym rodzaju. Muszę przyznać, że to również się udało Sarze J. Mass.

Podsumowując: Dwór cierni i róż czyta się piekielnie lekko. Nie ma momentów słabszych i gorszych, historia jest całością. Mass przeplata wydarzenia straszne, jak chociażby walkę z potworami, nicią utkaną z wyśmienitego humoru (który notabene w dużej mierze zapewniają moi dwaj ulubieńcy ;)). Z całego serca polecam tą pozycje wszystkim poszukiwaczom ucieczki od szarej, nudnej codzienności. Zaręczam, że gdy wkroczycie już na Dwór cierni i róż, otaczająca Was rzeczywistość zniknie, a Wy dostaniecie przepustkę do krainy tak barwnej, że jeszcze długo po opuszczeniu tego świata będziecie wspominać wydarzenia przeżytą wraz z Feyre i Tamlinem. A później nie zostanie wam nic innego, jak czekać na wydanie kolejnych tomów serii. Bo Dwór cierni i róż jest zaledwie początkiem tej niesamowitej historii. Ja już nie mogę się doczekać, aż będę mogła poznać dalsze losy magicznych istot z Prythianu ;).

A co Wy sądzicie o takiej Pięknej i Bestii? Skusicie się? A może już ją czytaliście? Czekam na Wasze opinie w komentarzach ;)

Dziękuję za odwiedzenie mojego bloga ;).

A skoro już tu jesteś, to proszę, poświęć minutkę i zostaw po sobie ślad w komentarzu ;)

A! I zostaw, proszę, link do swojego bloga, z pewnością wpadnę i się rozejrzę ;*